WANNES LECOMPTE

De Belgische kunstenaar Wannes Lecompte (Brussel, 1979) maakt
schilderijen en objecten en speelt graag met woorden en hun betekenis.

Zijn schilderijen ogen breekbaar en dichterlijk. Kleuren, of, beter gezegd,
verf lijkt zich volgens een eigen logica, een eigen wetmatigheid, op en over een spierwit canvas te bewegen. Sporen van de handeling zijn duidelijk aanwezig.

Wannes Lecompte schildert, overschildert, schildert weg en lijkt
zich hierbij niet om zoiets als een een motief te bekommeren. “Schil(deren) beschil(deren) verschil(deren) geschil(deren)”, aldus Lecompte zelf.

RICHTTUIGEN

“SCHIL(DEREN)
BESCHIL(DEREN)
VERSCHIL(DEREN)
GESCHIL(DEREN)”

Als schilder heb je in de regel met
minstens drie werkelijkheden te
maken. Er is een werkelijkheid daar
buiten, in de wereld, maar er is er net
zo goed één in je hoofd. En dan is er
nog de werkelijkheid op het doek.
Als deze drie werkelijkheden elkaar
maximaal overlappen dan geldt
voor veel mensen het resultaat, het
schilderij, als geslaagd. Dit is
echter niet het streven van
Lecompte.

Dat begint al met de idee dat
schilderijen geen ‘beeld’ hoeven zijn.
Een absolute onmogelijkheid natuurlijk, want elke schilderkunstige handeling levert per defenitie een ‘beeld’ op.
Maar hiermee is wel aangegeven wat
Lecompte bezig houdt: Lecompte wil
helemaal geen schilderijen maken.
Lecompte wil schilderen. En schilderen doet hij.

Schilderend onderzoekt hij naar
wat het gecontroleerde toeval aan
schilderkunst oplevert. Naar welke ‘artistieke’ weloverwogen beslissingen en welke gevoelsmatig geleide associaties aan het resultaat SCHILDEREN
vooraf gaan. En dit alles gesteund op de principes van dat schilderen; de gelaagdheid, de helderheid van de kleur, de dikte van de verf, de textuur, structuur en factuur. Schilderen is ook het afleggen van artistieke rekenschap. Een goed schilderij is meer dan zijn verschijningsvorm. Beeld en beeldmiddelen vallen samen en kennen een onderlinge samenhang. Daarvoor moet je kijken. En ook kijken doet Lecompte. En nog eens kijken, voordat hij weer iets toevoegt
of besluit dat er niets meer toe te
voegen is. “Het is belangrijk om uw
eigen ogen niet zomaar te geloven”
zegt hij er zelf over.

Dat schilderen voor hem geen
vrijblijvende exercitie is laat Wannes
Lecompte overtuigend zien met zijn
digitale expositie bij Kunst Kan...